Het overkwam mij in het hart van een oude stad, in de ziel van Jerusalem.
Hij, Abraham Ben David, was een omstreden doch uiterst gerespecteerde rabbijn en in zijn Jeshiva gaf hij alleen les aan mannen. Maar ik droomde, ik verlangde en dramde; net zolang tot hij mij als zijn leerling aannam. Hij gaf mij les in de studeerkamer verborgen voor het oog van zijn leerlingen. Abraham werd de wijze vriend die ik altijd had gezocht, de leraar die met zijn intelligentie mijn hoofd deed verstillen en ik las, en ik leerde, en ik zocht en net als ik dacht dat ik het had gevonden glipte het weer weg. Want kennis is oneindig. Net als je denkt dat je het allemaal begrijpt kom je er achter dat je eigenlijk niets weet en ontvouwt zich een nieuwe wereld open. Hij leerde mij oud Hebreeuws lezen, vertalen uit het Aramees en op de tafel tussen ons in lagen de oudste manuscripten. Hij lachte mij verheugd uit: ‘Je beschikt over een hongerige ziel.’ Aan zijn hand leerde ik de levensboom lezen: met de elf velden en de tweeëndertig paden en hij onderwees mij in de oorspronkelijke kabbala. Nee, niet zozeer de Joodse kabbala dat redelijk mathematisch is maar hij opende de lagen daaronder, de oorspronkelijke zuivere wijsheid die de wereld kent als het boek van Adam. Wederom nee… niet het verhaal van een boom, een slang, een appel en een verleidelijke vrouw maar de code; de werkelijke betekenis. Adam betekent mens van God. Abraham overhandigde mij het boek. Het boek met de gebruiksaanwijzing van het leven dat God aan zijn Adam, zijn mens, meegaf in het Hof van Eden. Nog zo'n codewoord: het Hof ligt niet buiten maar binnen, het is het geluk dat een mens in zijn hart moet ontdekken. Verbluft keek ik hem aan en hij liet mij achter in de kamer. Met handschoenen aan om het papier van de vertaling uit 1701 niet te beschadigen begon ik te lezen en bij de eerste zin wist ik dat ik reddeloos verloren was. Mijn hoofd duizelde, deels geschreven in het Hebreeuws, met kanttekeningen in het latijn maar ook in het Thebaanse schrift, het handschrift dat Da Vinca al gebruikte in zijn geheimschrift, de taal van de engelen. Met ontroerde tranen ontdekte ik dat alles dat ik meende te vermoeden, al geschreven stond. Het was dus waar. Echt waar. Op de dag dat hij overleed, zijn lijf achterliet en rechtstreeks naar de hemel liep, voelde ik een diepe klop in mijn hart, een scheur van verdriet, die nooit meer zou overgaan. Want vrijwel alles wie ik nu ben dank ik aan hem. De notaris overhandigde mij een persoonlijke brief en een pakketje in wit linnen. Het was het boek en een brief waarin hij mij verzocht om The Life Codes te schrijven, de codes van het leven waarin hij mij met zoveel zorg had onderwezen. Het boek kwam uit, reisde tot mijn stomme verbazing de wereld over en met oneindig geduld begon ik les te geven. Want deze codes veranderen levens moeiteloos. De telefoon rinkelde. Een mannenstem met een beschaafd Engels accent vertelde mij zacht dat hij van Abraham - voor zijn dood- opdracht had gekregen om contact met mij op te nemen. Een week later zat ik in het vliegtuig naar Oxford en ik keek in een loge recht in de ogen van een heuse professor in Angelologie. Een expert in de wetenschap van de engelen die ik kende uit het kostbare boek. ‘Zo,‘ sprak hij: 'er wordt van mij verwacht dat ik jou les ga geven.’ Voor de derde keer nee… het heeft niets te maken met brocante jurken of mollige cherubijnen met harpen en gezang. De levensboom van de Angelologie beschrijft de aardrijkskunde van de hemel, de diverse velden, en de zeven lagen van de ziel. Opnieuw leerde ik een taal die vrijwel uitgestorven is maar het meest belangrijke dat ik leerde was de spirituele DNA van een mens te lezen. Een mens heeft namelijk een fysieke DNA die bepaalt welke haarkleur of ogen wij krijgen. We hebben een emotionele DNA dat maakt dat we keuzes en patronen ervaren maar we hebben ook een spirituele DNA met daarop de weg van ons leven. Een soort van Tomtom met de levenskoers. De professor legde een foto van een DNA op de levensboom en moeiteloos schoven ze over elkaar:' 'Kijk Pat, dit is het pad dat elk mens loopt.' Met toewijding, vriendschap en liefde onderwees hij mij in het regelrechte bewijs dat engelen bestaan alleen anders dan dat we vermoeden. Het zijn krachten die we niet kunnen zien maar wel kunnen ervaren. Zoals de kracht van liefde onzichtbaar is maar zich zichtbaar maakt door een zoen. Ik studeerde bijna twintig jaar aan zijn hand en de geschiedenis herhaalde zich opnieuw. Mijn geliefde professor overleed op hoge leeftijd en hij verzocht mij The Angel Codes te schrijven. Het boek werd geboren, in liefde ontvangen maar ook met venijnige kritiek: ‘Patty Harpenau heeft geen boekenplanken nodig want haar boeken zweven door de kamer.’ En zo gaf ik les in mijn huis en vertelde er niet zoveel over want tja… Tot Janosh, meer dan goede vriend en collega opnieuw in mijn leven verscheen. ‘Pat, weet je hoeveel mensen dit behoren te weten?’ Ja, ik vind het eerlijk gezegd ook. Het is namelijk een oude en gerespecteerde wetenschap en in alle bescheidenheid; ik kan het helder en goed uitleggen. Het was wederom goede vriend, Geert Kimpen, die mij bijna sommeerde te schrijven:’ Pat, je wordt ouder en je kunt niet van de wereld af als je dit boek niet schrijft.’ Nou lang verhaal kort. Het boek komt er aan maar samen met Janosh geef ik deze zomer al een online cursus in The Angel Codes. Ik geef les in Angelologie en Janosh verzorgt de bijbehorende frequenties, muziek en beelden. ‘F*ck it dan maar, laat dan die boekenplanken maar zweven,’ grinnikte ik. Ach… humor hoort er ook bij maar ik hoop je van de stoel te blazen als ik je leert hoe je deze velden van Zijn, Vrede, Heling, Liefde, Vrijheid, Kracht, Overvloed, Wijsheid en Waarheid kunt openen en laten we dan vooral het veld van Creatie daarbij niet vergeten. Je bent welkom. Heel erg welkom. Er wacht je als je wilt een cursus die je of live kunt volgen of in je eigen tijd en wie weet: vind je onderweg toch nog vleugels want in essentie zijn wij allemaal Hemelmensen. En die vleugels? Ze zijn niet van wit dons maar geweven uit vrijheid. Hoe mooi is dat. Wie weet wordt dat wel de liefde van je leven. Want elk mens moet doen waar hij goed in is... zichzelf gelukkig maken. Met warme groet, Patty Harpenau
0 Opmerkingen
|
AuthorPatty Harpenau is trainer, coach en auteur van ruim veertig boeken over menskunde waaronder The Life Codes, dat internationaal is uitgegeven. Ze is directeur van The Life Foundation, een centrum voor innerlijke groei. Archives
Juni 2021
Categories |